Is dít het doel van onze loopbaanbegeleiding? Jezelf leren kennen en uitdrukken in leven & werk?
De psycholoog Maslow rangschikte (volgens hem) universele behoeften van de mens in een hiërarchie. Hogere behoeften komen pas aan bod nadat de lager geplaatste behoeften bevredigd zijn. Wanneer aan een behoefte voldaan is schuift het individu op naar een volgend niveau.
Wanneer een trap ontbreekt of wegvalt zal het individu opnieuw aan deze behoefte moeten voldoen alvorens verder te kunnen stijgen. Het is niet mogelijk om bepaalde niveaus over te slaan.
Onze insteek is dikwijls op het niveau van ‘zelfrealisatie’, ‘erkenning en waardering’ en de behoeften aan ‘sociaal contact’ gericht. Vraag: hebben wij voldoende oog voor de meest basale behoeften die via werk gerealiseerd kunnen worden? Je cliënt richten op ‘passie’ (zelfrealisatie) is prima, maar er moeten ook boterhammen worden gesmeerd.
De vraag is kortom: sluit onze loopbaanbegeleiding voldoende aan op ‘de realiteit van werk’?
In een ‘natuurlijke’ volgorde:
Werk levert inkomsten op, biedt zekerheid en veiligheid, geeft gelegenheid tot sociale interactie. Door je werk neem je een plaats in, in de maatschappij. Je maakt deel uit van een groep en je kunt samen bouwen aan iets. Werk versterkt je zelfvertrouwen en je zelfrespect. Het biedt mogelijkheden om je te ontwikkelen als persoon en als professional. Werk levert je ook waardering op door anderen en het geeft je status. Werk biedt zo de mogelijkheid om je talenten te ontwikkelen en op jouw manier een bijdrage te leveren aan een betere wereld.
