Deze week werd ik getroffen door twee auteurs die onafhankelijk van elkaar spraken over de nieuwetijds-mens. Ook hadden ze allebei iets te zeggen over autisme. Deze samenloop wekte mijn belangstelling. Omdat ik geloof in de synchroniciteit van ervaringen en gebeurtenissen zal ik voor deze column gebruik maken van hun inzichten en wat de nieuwetijds-vrouw en de nieuwetijds-man zoal bezighoudt.
Zoals bijvoorbeeld autisme. Opvallend daarbij is ook de andere zienswijze op de samenleving en hoe het persoonlijk ondernemerschap van waaruit deze auteurs schrijven, hun levens deed veranderen. In haar boek Vrouwenpower gaat schrijfster en journaliste Christine Pannebakker op zoek naar de bronnen van vrouwelijke kracht. Ze wil de innerlijke drive van vrouwen leren kennen en voert in haar boek veel nieuwetijds-vrouwen op. Wie dat zijn? Nieuwetijds-vrouwen zijn echte mensen van vlees en bloed; vrouwen met een eigen onderneming of baan, met kinderen, een relatie of het verlangen daarnaar, en ze werken hard. Ze hebben wel andere drijfveren dan hun veel van hun hardwerkende moeders.
Volgens Pannebakker houdt de politiek, vrouwen (maar ook mannen) te vaak voor dat een succesvol bestaan inhoudt om fulltime te kiezen voor banen die nooit zijn geambieerd. Terwijl de personages die in het boek aan het woord komen, juist laten zien dat succes ook gaat om andere dingen dan aanzien of carrière, zoals om iets wezenlijks toe te voegen aan de maatschappij. Vervolgens laat de schrijfster zien hoe iedere vrouw op een unieke wijze een verschil kan maken. Door een doel te hebben waar ze van opleeft, en waarvan ze in haar hart weet dat ze iets echts toevoegt. Je zou ook kunnen zeggen hoe ze liefde toevoegt.
Aan een van haar nieuwetijds-personages, een jonge moeder, stelt ze de vraag: ‘Stel dat je nog een dag te leven zou hebben, zou je dan doen wat je nu doet?’ Deze moeder ziet het namelijk als haar levensmissie om haar autistische zoontje een plek op een reguliere school te bezorgen. Onvermoeibaar en met voortvarendheid is ze daarvoor in de weer. Met verve deelt ze haar nieuwetijds-inzichten over autisme met de deskundigen van het Medische Kinderdagverblijf. Haar antwoord op die vraag luidt volmondig ja, omdat ze haar passie heeft weten te verbinden met een hoger doel.
Zij heeft in haar eigen leven het gereedschap gevonden om haar persoonlijke doel te verbinden aan haar visies voor een betere wereld. In zo’n wereld wordt haar kind niet weggezet als een speciaal geval, maar worden zijn kwaliteiten om de grotere verbanden tussen gebeurtenissen te zien, juist bewust ingezet. Door de persoonlijke ervaring met een autistisch kind is er een onvoorwaardelijke kracht in deze nieuwetijds-vrouw bovengekomen waarmee ze haar missie vormgeeft. We zouden dit een vorm van persoonlijk ondernemerschap kunnen noemen.
Persoonlijk ondernemerschap en autisme
Iemand die zich ook vanuit persoonlijk ondernemerschap met autisme is gaan bezighouden is Herbert van Erkelens. Ik noem hem hier een nieuwetijds-man. Ook hij is ouder van een dochter die een lichte stoornis in het autismespectrum heeft. Zijn dochter heeft daardoor grote moeilijkheden met het lineaire systeem van het voortgezet onderwijs.
Van Erkelens zelf studeerde wis-, natuur- en sterrenkunde. Vervolgens zette hij zich jarenlang in om een brug te bouwen tussen de natuurkunde en de dieptepsychologie van Carl Gustav Jung. Ook verdiepte hij zich in de verschillen tussen de linker- en rechterhersenhelft. Wat hij zag was een groot verschil in de beleving van de werkelijkheid, vanuit de mate waarin hetzij de linker- hetzij de rechterhersenhelft dominant is geworden.
Volgens van Erkelens wordt autisme in onze samenleving opgevat als een stoornis in de logische informatieverwerking van de hersenen. Maar dat zou impliceren dat de informatieverwerking van mensen zonder autisme wel normaal zou zijn, zegt hij. En dat is volgens hem maar de vraag. Hij ontdekte dat het bij autisme niet alleen om analytische beperkingen, maar vooral ook om de sterkere aanwezigheid van liefde en intuïtie draait. Liefde, creativiteit en onze beleving van kleur en muziek zijn niet-lineair van karakter, en zijn een beleving vanuit de rechterhersenhelft. Terwijl de samenleving en onze schoolsystemen voornamelijk worden vormgegeven door lineaire analytische linkerhersenhelft keuzes en inzichten.
En waar dat zoal toe kan leiden ervaren we vrijwel dagelijks in deze tijden van economische crisis. Bij banken, grote bedrijven, in de gezondheidszorg en de politiek klinkt analytische taal van bezuinigingen en tekorten. Veel mensen houden angstvallig de hand op de knip en houden daarmee het waargenomen tekort in de hand. Terwijl we waarschijnlijk veel effectiever uit de crisis komen door gebruik te maken van de grote creativiteit en het vermogen om grotere verbanden te leggen vanuit de rechterhersenhelft. In die zin zouden autisten een maatschappelijke bijdrage kunnen leveren, in plaats van hen weg te zetten als speciale gevallen. Ook nieuwe tijds-mannen weten dat het anders zou moeten. Zij begrijpen dat de angst voor gebrek een illusie is die we zelf in stand houden.
Coaching in de nieuwe tijd
Herkent u zichzelf in bovenstaande beschrijvingen van de nieuwetijds-mens? Vraagt u zich af wat Agathon voor u kan betekenen?
Tijdens coaching en loopbaantrajecten van Agathon wordt actief met dit thema persoonlijk ondernemerschap gewerkt. Ofschoon voor sommige cliënten uiteindelijk het vinden van een baan de hoogste prioriteit heeft, zijn er steeds meer mensen die hun werkende bestaan vanuit hun innerlijke drijfveren en creativiteit invulling willen geven. Zij putten kracht uit het zelfvertrouwen dat ontstaat door gehoor te geven aan dat wat er in hun werkzame leven echt toe doet. De coaches van Agathon gaan graag met u deze ontdekkingstocht aan.
Auteur van dit artikel, Drs. Ingrid Groenen, is netwerkpartner van Agathon en heeft een praktijk voor coaching en levenstherapie. Zij is oprichter en directeur van School of Life, Opleidingsinstituut voor Levenstherapie.
